لالایی گل من، گل پرپر من
لالایی که همه غنچه ها به غم تو شکسته شدن
تازه برگای پاک از سقوط روی خاک دیگه خسته شدن
لالایی گل من، گل پرپر من
لالایی که خزون مثل نم نم خون دل باغو سوزوند
از نسیم بهار شادی این دیار دیگه هیچی نموند
دیگه هیچی نموند
دیگه هیچی نموند
چی میشه ته این ماجرا
بیا نجاتمون بده از دست این …
هر روز فیلم ها رو میبینم گریم بند نمیاد چرا
این آدم هات رو ببین اگه بند نمیاد صدام
گفتی برامون از بهشت و جهنم
چجوری باور کنم چرا قیدت رو نزنم
آخه من که ندیدمت فقط اسمت رو بلدم
کل این مدت بگو کجا بودی
میدونم تنهایی بجاش ولی تو آرومی
تا کی قراره که باشه بگو اوضاعمون این
بگو خدا کوشی، مگه نمیگفتی که هر چی شد تو باهامونی
مگه نمیگفتی که هر چی شد تو باهامونی
هر چی گفتم بهت نرو نمیرسید بهت صدام
تا کی بگردم تورو لایه بغض و گریه هام
یاد تو میندازه منو هوای خیس این شهر
لا لایی میخونه بارون برام آروم نمیشم
اون که با خودخواهیاش این عشقو باطل کرد بهم بگو تو بودی یا من
اون که پامونو رفیق موج و ساحل کرد خودت بگو تو بودی یا من
تو کجایی که الان دریا دلش تنگه ببینه ما دوتا رو با هم
پایه های عشقمون روی یه مُش خاک بود
بغض تو از رو تن پنجره پاک کن
پیرهن خونیمون و تو باغچه خاک کن
شمعی روشن کن به یاد ماه و بارون
آسمونی ریخته رو کف خیابون
صبح فردا با نسیم لای موهات
خاک پاییز و بشور از روی چشمات
حیفه ابرای سبک بالی که مردن
غنچه های نوجون سالی که مردن
شمعی روشن کن به یاد ماه و بارون
آسمونی ریخته روی کف خیابون
هیپ هاپولوژیست
یو
چراغا خاموش زیر دوشیم
میخونیم ما با هم قرصو
تو قرصم حتی هر شب
گلم کم نکنیش دوزو
من و تو بوسای سر صبحو
you are pretty but i’m loco
لاین شد کمرت کوکو
میکنن فیلم میدم مزه
میاد نور از لای پرده
صدای بارون پلی ساند کلاد
تنت داغه چشا بسته
الکل لا درختا
بغلت گرم تووی سرما
ببخش اگه میرم و
نمیمونم پا اون حرفام
میرم شهرا بعد شهرا
توو جمعم من تنها
نکنه بری از یادم
اگه پاک شن همه عکسا
شهر اون موقع ما رو دوس داشت
من و تو برفای کالج
الان گنگسترم رپفارسی
الان گنگسا شدم رپفا
دارم گردون بوی گونجا
شهر شد باهامون دشمن
دراومد پول از این پانچا
بهم میگیم بار آخره
ولی باز شروع میشه هربار
میشینی چهار زانو توو ماشین
خنده هات وسط سیسنگان
میکرد باد توو موهات رقصو
میدیدیش توو چشام شکو
میدیدم توو چشات ترسو
من فیم و باید رفت
روزا وصل تلفن قطع
شبم های ندارم نبضو
ولم کن ندارم مغز
بگو کی میکنتت لمس
واسه هم بودیم اتمسفر
وقتی شهر بود پر مخبر
میدادیم رد رو یه مشت شعر
میگی بار آخره
آخرین شبه آخرین لبه
آخرین بوسه آخرین سیگار
همه جا تاریک چشات روشن
توو حموم میپیچه صدای گیتار
اومد شب آخر با تو
میگی وا کن اخماتو
من نباشم وقتی مستی
کی میشماره نبضاتو
وا کنم پرلای صورتیو
بیاد رو آینه بره تو وبینی
باز امشب شدی پارانوید
داری ترمور ترسیدی
تو بغلم شدی گرم
پیرهنت باز شد و خندیدی
واسه بغلت میکشم آدم
فقط چون خوب منو فهمیدی
میکشی سیگار میسوزه ریه ام
میکوبی سَرو رو قفسه سینه ام
چون میدونی اگه بخوابی
میزنم زیرش و میذارم میرم
فردا رو پیش یه آدم دیگه ام
رو صورتش عکس تو رو میبینم
میکنم مست با گریدگوس
اونقد که یادم بره کی ام
چشمای تو بود خونم
میشستی رو پام تو جمع
میکردی منو دیوونم
ولی باید برم از خونم
لباسات رو زمینه پایینه تاکسی
بهم میگی چرا شد رابطه تاکسیک
نه میشه رد بشیم نه میشه وایستیم
برمیگشتیم عقب باز هم ما کاشکی
میگذره تایم باز میشیم اوکی
تنت یه کراپه تنم نورث فیس
حرف ها نموند توو دل قرصت
تو زدش بیرون خورشید پنج صبحه
بد شدی باهام مثل پلیس شهر
نمیخوام حرف هامو توضیح بدم
واسه من داشتی با بقیه فرق
الآن بذاری بری هم نداره فرق
اگه باز بکنیم دوتایی مست
بهم میدی ته این باتلِ حقو
نمیدونی قدر کسی که هست و
دلت تنگ میشه اون وقتی که رفت
لباسات رو زمینه پایینه تاکسی
بهم میگی چرا شد رابطه تاکسیک
نه میشه رد بشیم نه میشه وایستیم
برمیگشتیم عقب باز هم ما کاشکی
لباسات رو زمینه پایینه تاکسی
بهم میگی چرا شد رابطه تاکسیک
نه میشه رد بشیم نه میشه وایستیم
برمیگشتیم عقب باز هم ما کاشکی
دکتر رپفا
رو بیت کاگان
اینا وفاداران فقط توو روم
برگردم خنجرو میکنن فرو
رپفا افتاده دست یه مشت دو رو
بذا بهت بگم از کجا شد شروع
گردن دافا و گردون ناجا
گردنه ناکجا نه خونه بابا
رپم گرف وقتی پاهام بود پوتین
خودمون نوفیم صدامون راشا
یه سری بهم میگن مایه دار
یه سری بهم میگن دار
همه فک میکنن شدم مَحرم
وقتی دکتر میره پای کار
میفروشه اما واسه دو هزار
طلا گرفتم شدن نقره داغ
قد سه تا ای پی ازم لو رفت
فتا آمارمو دادن دو سه بار
توو ایران با اینان اونور با اونا
تغذیه میکنن عین زالوها
با دو تا سیلی میفروشه همه رو
من هنو چَکم تو گوش قانونا
اگه یه روزی بیان و ببرن
یه اِل پی مینویسم از زندان
تو هنو درگیر جغرافیایی
بچه اینجام عاشق تهران
رپفارس پادگانه منم گروهبان
لفظامو زندگی کن شب توو اتوبان
اینا تو موزیک واسه تو گنگن
ولی میلرزن وقتی تو رو مائن
حالم بهم میخوره از نگاهات
وقتی نشونم میدی به بابات
میگی یارو با اسکی مد دریلره
قرار بود دکتر شه با کراوات
زندگی فیلمه فقط یه باره
پس تو هر کی خبر بیاره
من اعتقادی ندارم به خدا
چون مادرم واسه من پروردگاره
همه پی اتفاقن من دنبال چشمای تو
میخوامت بدنی منتالی
خوش بگذرون اجباری
که توو هم بشیم زندانی
نمیشی تکراری واسم میدوئه عقربه
انگاری میخوامت منتالی بدنی
همه پی استفاده ان
من میگم واسه تو مثنوی
سویج بافقی ام وحشی
دفترا رو خط خطی و بدن تو چنگ چنگی و
در و دیوارا رنگی
دو تا اکترسد این ردی
میخوامت بدنی منتالی
هر چی بهت میگم فکته
زمین صافه زندانی
به یاد آخرین ستاره
لای آخرین لباست داده اجاره مغزو
بدنت سه کام حبسه
بهم میگی کینگ شده سروش
آره سلطان قلبتونه
رو موج بدنتون میزنم
در تو رو وا میکنه
دوستت درو روم
جا میکنه منو توو
باز بدون هیاهو
این ها پی اتفاقن
منم دنبال عشق واقعی
آرامش خلق و خوی انسانی
میخوامت منتالی
منتالیتی منتالسم نرمالی نی
صدا کمه اشکان
دکتر رپفا رو بیت کاگان
قوی بمون جامعه ضعیف
میخواد تو رو بطلب حریف
این ها با هیپ هاپ مخالفن
به اسکین گنگ میگن نحیف
قوی بمون همه جا پُره لاشخوره
تو هنوز ماستی داشت آش خوره
مسخرم میکنی موهاتو باد برد
ولی نمیدونی چی دارم داشبورد
فکر میکنی یه دونه دارم پاسپورت
قلابی هزار تا واسم آب خورد
مجبورم ایران بمونم واسه مادرم
ولی نمیخوام رپ کنم با سانسور
قوی بمون آدم ضعیف حذفه
رپم پشت بوم دماغم برفه
تو نخواه واسه ما بکشی کارت
پرداخت کردیم اومده قبضه
قوی بمون با آخرین سرعتت
همیشه حامی باش واسه دخترت
خشمت رو تبدیل به کلمه کن
بمونه یک یک صفر پشت سرت
اونا تو US بهش میگن twelve
گنگ های ایران بهش میگن یک یک صفر
میگن داشی میخونن عینت که زشته
زشته ببینی شده عشقت له رپو میگن
پاش بیاد لو ام همو میدن
با هفتاد کیلو رسیدم به صدر
نگو گنده ای اونا منو دیدن
میشناسنم پایتخت قد ارسطو
دختره Goat نیست ولی میگه علف کو
لاندن بهشون میگن Bad Bee
اینجا بهشون میگیم پرستو
فرق دارین از گروه خونی با گروه ما
جی اگه مجاز شه نمیخوام توتونو
رپرهای UK بهش میگن Manden
وقتی غروب جمع میشیم لای ستون ها
میذارم توو جیب میگیرن توو دست
بچت مال تو نیست مال کوچست
ایران واس تبهکار ادبی
حتی توو محدودیت هم خونست
دارم میسوزم توو شهرم
همه رفتن کسی نیست
دارم میسوزم توو شهرم
میگن دیوونه ام توو شهرم
چون میمونم توو شهرم
اوضاع بد شه هر چقدر هم
من دیگه نمیترسم
من میسازم از اول
همه رفتن کسی نیست
این ها دیگه قدیمیست
میگن بهم موندنت ریسکه
همه برن دیگه کی میخواد بسازه
این میهنو قوی تر از این
همه رفتن خاطره ها مونده
فقط یادگار و یادشون ماندگاره
پایان شب سیاه
همیشه این رو میگن سفیده انگار دیدن
دوباره همه شادیم یه روز فوق العاده
غم ها نکنه کاریم
ما همدیگه رو داریم آینده ایرانیم
کی میگه بی ایمانیم؟
دارم میسوزم توو شهر
انگار دیوونه ام توو شهرم
چون میمونم توو شهرم
اوضاع بد شه هر چقدر هم
من دیگه نمیترسم
من میسازم از اول
دارم میسوزم توو شهر
میگن دیوونه ام توو شهرم
چون میمونم توو شهرم
اوضاع بد شه هر چقدر هم
من دیگه نمیترسم
من میسازم از اول
