خفش میکنم بغضمو، گره میکنم مشتمو
شجاعم نترس ولی در عوض خودم میگیرم حقمو
منم یک زنم هی داد میزنم باید بشنون حرفمو
یه جون دو جون یه شهر غرق خون که دل شد آسمون ببین
کی دینو کرده نردبون آروم می دزده از حقمون
یه جون دو جون یه شهر غرق خون که دل شد آسمون ببین
کی دینو کرده نردبون آروم می دزده از حقمون
اشکا روی گونه خشک شد
من جام توی خونه گم شد
اما بازم دوییدم
رفتم تا نورو دیدم
اشکام روی گونه خشک شد
من جام توی خونه گم شد
اما بازم دوییدم
دوییدم تا رسیدم
یادمه صدای هم همه وقتی تنها بودم
یادمه مال من بود بدنه اما واقعا کجا بودم
اینا همه چشاشون رو همه من همیشه بیدار بودم
اون آدمه با منه توو جونمه که از دیدنش بیزار بودم
اشکام روی گونه خشک شد
من جام توی خونه گم شد
اما بازم دوییدم
دوییدم تا رسیدم
به امید روزای خوب
کو آرزوت؟
میسازیمش بدون طومار پول
نگا جاری شده جوب های خون
تو راهمون
چرخ زندگی لنگه با چوب های توش
میسازیمش تو همین طوفان سوز
والی بهم بگو کو آزروت؟
به امید روزای خوب
گرچه این شبا عین کابوسه
آزادی میاد به پابوست
خونه تاریک و خاموشه
کوکتل چیه اینا فانوسه
دلم تنگه باس آرومشه
ابریه هوا بزار بارونشه
کل جنگل آتیش گرفته حالا تف بکن هی کی خاموش شه
به امید روزی که راحت و رها رو تن این خاک راه بریم
دارن رد میشن سال ها که نیست دیگه رنگی اَ بوی آزادگی
این و یه بیداری ببین و رحمی که اَ خدامون اینجا رسیده تا ما بشیم
محکم بگیر دستمو، دستشو، دستتو بده بگو آماده ای
جوونه زده یه نهال نو
روز میرسه نهال من بعد نهال تو
تمام من تمام تو
حجی کنی آرزو محالتو
جوونه زده یه نهال نو
نصفه نیمه ها میشن کمال شوق
